Moeder Fam verwacht geen perfectie van haar kids, maar wel van zichzelf

Fam is columnist bij Famme en schrijft deze keer over perfectie. Bij zichzelf en bij haar kids.

"Er zijn van die dagen… vanochtend ben ik erin geslaagd om – ondanks twee meldingen in mijn telefoon én het met rode pen geschreven woord ‘bloem’ op mijn hand – toch vergeten om een bloem te halen", schrijft ze eerlijk. "Die moest mijn zoon van inmiddels 7 jaar meenemen voor zijn juf die vorige week getrouwd was. Gelukkig kon ik nog net een stoffige nepgerbera uit de siervaas op ons toilet rukken, maar toen werd zoonlief alsnog geplaagd met z’n ‘nepbloem’. Kinderen zijn keihard, ook al kan hij er zelf niks aan doen dat ‘ie zo’n loedermoeder heeft…"

"Dit is namelijk niet de eerste keer. Ik heb namelijk een heel lijstje van dit soort voorvallen:
– In groep 1 heb ik geen versierde ontbijtdoos gemaakt voor het Paasontbijt… Ik had een alinea in één van de 50.000 nieuwsbrieven finaal gemist
– Ik heb eens geld moeten lenen van de kinderoppas, omdat ik ondanks alle herinneringen ook de derde achtereenvolgende dag niet had gepind om de avondvierdaagse te kunnen betalen
– Ik ben wel eens iets vergeten, zoals respectievelijk een pakje drinken, het fruit, de drinkbeker, de gymspullen of zelfs de hele rugzak mee te geven…
– Meerdere keren voor een dichte school gestaan ivm een ‘margedag’
– Een heel rapportgesprek missen, gewoon helemaal vergeten"

"Ik heb het serieus geprobeerd, voldoen aan al die eisen. En ze zullen er zijn hoor, de (werkende) moeders die dit wel lukt. Mij echter niet."

"Dus heb ik besloten dat ik mezelf geen loser vind als het weer eens mis gaat. Mijn kinderen geef ik ten slotte ook heel vaak mee dat je best doen goed genoeg is, en juist niet dat ze perfect hoeven zijn. Waarom verwacht ik dat dan wel van mezelf?"

Deel dit artikel op: